نصب اپلیکیشن

صفحه رسمی مای درس

اطلاع از آخرین تغییرات، جوایز و مسابقات مای درس
دنبال کردن
2 سال قبل
0

پیام متن درس «هوشیاری»:

درس سوم

هوشیاری

 

  • نوع نثر: نثر ساده و روان (بازنویسی شده)
  • نویسنده: واعظ کاشفی
  • کتاب: انوار سُهیلی

 

واژه

معنی واژه

واژه

معنی واژه

پیوسته

همیشه

می پیمود

راه را طی می کرد

قصد

تصمیم، منظور، نیّت

به قصدِ

به منظور

دامان

دامنه

در پیِ

به دنبال

به یک پرواز

با یک بار پرواز کردن

فرود

پایین

بی درنگ

تُند، فوری، بی توقّف

اتفاقاً

از قضا، ناگهان

مَجال

فرصت

مَلِک

پادشاه

عَرض

گفتن، بیان کردن

به عرض رسانید

به [پادشاه] گفت

چیره

پیروز

بی جان کردم

کُشتم

کمند

طناب، بند، ریسمان

تاخت

اسب را به حرکت درآورد

آزرده خاطر

رنجیده، دلتنگ، ناراحت

سراسیمه

آشفته، با عجله، سرگردان

تَرک

جایی در پُشت زینِ اسب

مَنبع

سرچشمه، جای بیرون آمدن

رکاب دار

پیاده ای که همراهِ سوار، راه می رود

آهِ سرد

آه و ناله ای از سرِ ناامیدی و اندوه

مَرکب

آن چه بر آن سوار شوند، مثل اسب

مخلوط

در هم آمیخته، آمیخته شده، درهم شده

باز

پرندهای شکاری با چنگال هایِ قوی و منقاری کوتاه و محکم

باد به گردِ او نمی رسید

بسیار تُند و سریع حرکت می کرد

 

پیام درس:

همانطوری که از اسم درس پیداست؛ این درس بر دانایی و هوشیاری انسان ها تأکید دارد. این درس به ما می آموزد که قبل از این که دست به کاری بزنیم باید دربارهی آن، فکر بکنیم و بدون اندیشه و فکر، کاری را شروع نکنیم. اگر آن پادشاه، بر خشم خودش، مسلّط می شد و در برابر آن حرکات «باز» فکر و اندیشه می کرد (کمی هوشیارتر بود) نیازی نبود باز را بکشد و بعد از آشکار شدن حقیقت، غم و غصّه بخورد. در این درس، «باز» از پادشاه، هوشیارتر بود؛ اما پادشاه، آن اندازه، هوش و خرد را نداشت. «باز» را می توانیم نماد انسان های آگاه و خردمند، به حساب بیاوریم.

واعظ کاشفی (متولّد 118 هـ.ق در سبزوار – درگذشت 218 هـ.ق در هرات):

 حسن بن علی بیهقی سبزواری واعظ، ملقّب به کمال الدّین، دانشمند، واعظ و نویسنده ی معروف بود. وی در علوم دینی و معارف الهی و ریاضیات و نجوم، دست داشت. کتاب «انوار سهیلی»، «روضة الشّهدا» و «فتوّت نامه ی سلطانی» از آثار اوست.


سایر مباحث این فصل